Ik krijg regelmatig de vraag hoe we dat toch doen zonder gek te worden: de kinderen, familie, vrienden, hobby’s, sport en fulltime werken. En dus heb ik besloten er maar eens een blog aan te wagen. Niet om je de les te lezen, maar gewoon om je een inkijkje te geven in mijn leven. Hoe wij het thuis regelen. Doe er je voordeel mee. Of niet. Want iedereen doet het lekker op z’n eigen manier en dat is helemaal prima natuurlijk.
Vrienden noemen mij een perfectionist, een control freak. Iemand die dol is op structuur. En ze hebben gelijk. Ik bedoel; als je jezelf een labelwriter cadeau doet en daar superblij mee bent, dan is er geen ontkennen meer aan toch? In mijn privéleven brengt structuur rust. Hard nodig, aangezien mijn koppie nooit stilstaat. Wat niet wil zeggen dat we niet in zijn voor spontane dingen, integendeel. Maar juist doordat er in bepaalde dingen structuur zit, kunnen we op andere momenten flexibel zijn. Ook als we het druk hebben.
laat boodschappen bezorgen
Thuis bepalen we eens per week wat we de week daarop gaan eten. Niet precies wat op welke dag, maar gewoon een vijftal gezonde gerechten die we kunnen maken. Waarvan we er ook minstens 2 in kunnen vriezen of bewaren, want onze planning wijzigt regelmatig en eten weggooien is zonde! De boodschappen bestellen we online en die worden iedere maandag netjes bezorgd door ons aller Appie. Het beetje vlees dat we eten, haal ik bij de slager. Kaas, fruit, groenten en vis halen we iedere vrijdag op de markt hier om de hoek. We hebben altijd genoeg eten in huis, want er schuiven regelmatig mensen aan. Ik vind het leuk om van dat wat er in huis is, toch iets lekkers te maken. “En anders doe je gewoon wat water en een blokje bouillon bij de soep” luidt de tip die mijn moeder me meegaf. Soep maak ik eens in de zoveel tijd vers en vries ik in. En ja, regelmatig gooi ik er wat water en een blokje bouillon bij! Een afbakstokbrood en wat Franse kaas of worst hebben we altijd wel in huis, dus een borrelplank is zo gemaakt. In het weekend is dat dan ook regelmatig ons avondmaal, met of zonder mensen die aanschuiven.
sta eerder op
De tafel voor het ontbijt dekken we voor het slapengaan, scheelt ’s ochtends weer tijd. Ik sta om half 7 op zodat ik rustig kan ontbijten en echt wakker ben als de kinderen beneden komen. Heb ik echt nodig, even tot mezelf komen en zorgen dat ik gewapend ben tegen de eerste “mamaaaaa!” van de dag. Ik ben geen ochtendmens maar ik heb het vroege opstaan er voor over. Even genieten van de rust, de krant en een bak koffie.
Als iedereen beneden is, kletsen we wat, help ik ze waar nodig met het smeren van brood, doe de haren van de oudste, maak het fruit etc. Vervolgens ga ik me klaarmaken, gooi de ramen boven open en doe een snel opruimrondje of zet even een was aan. Onze robotstofzuiger “Harrie” (de beste investering ooit!) begint om 8:15u aan zijn rondje op de benedenverdieping. Voor de kinderen hét signaal om jassen en schoenen aan te doen. We wonen 2 minuten lopen van school, dus het komt zelden voor dat er stress is in de ochtendspits. Mits we allemaal met het juiste been uit bed gestapt zijn, want ook wij zijn een doodgewoon gezin met op z’n tijd een flinke portie chagrijn!
doe het samen
Ik ben gezegend met een partner die veel doet in huis. Sterker nog, er zijn weken bij dat hij méér doet dan ik. Hij houdt ook van een opgeruimd huis en kookt heerlijk, dus ik klaag niet. Bovendien denk ik dat mannen prima een huishouden kunnen runnen. Je moet ze alleen de kans geven. Ik zie om mij heen veel gezinnen waarin de man het ‘wel prima’ vindt dat de vrouw alles doet in huis. Prima als jij je daar fijn bij voelt, maar ik zie toch ook vaak dat het een patroon is dat er is ingeslopen. Omdat mannen het gewend zijn vanuit thuis en omdat vrouwen zich schikken in de rol van verzorger. Ik heb dat in vorige relaties ook gedaan, maar mijn man heeft me dat gelukkig afgeleerd. Hij kon prima voor zichzelf zorgen toen ik hem leerde kennen en is dat ook blijven doen. Hij heeft mij bovendien geleerd dat er ook voor míj gezorgd kan worden.
LAAT LOS
Ik vind loslaten lastig en dat is volgens mij genetisch bepaald, in mijn geval. Over het loslaten van kinderen schreef ik al eerder: (https://www.leveninletters.nl/2020/01/15/loslaten/. Maar ook op andere vlakken dingen loslaten, vind ik lastig. Toch lukt het me steeds beter, bijvoorbeeld als het gaat om het huishouden en de kinderen. Als ik een avond of weekend wegga, trek ik volkomen relaxed de deur achter me dicht. Ik kan het helemaal loslaten. Geen maaltijden in de vriezer, geen briefjes, geen kleding die klaarligt. Hij zoekt het maar lekker uit, kan hij prima.
Hij helpt mee op school bij de sportdag, is biebvader bij de jongste en gaat mee naar paardrijden met de oudste. Tijdens de lockdown was ook hij thuis aan het werken en verdeelden we de tijd voor thuisonderwijs. Ik hoor je denken: “werkt die man ook nog?”. Jazeker. En hoe. Een pittige fulltime baan bij een groot bedrijf. Een internationaal bedrijf , dat flexibiliteit vraagt en die ook teruggeeft als je er om vraagt. En dat deed hij toen hij er ging werken. Hij werkte tot de jongste naar school ging, een halve dag minder en een vaste dag in de week thuis. Er overdag zijn, betekent soms ’s avonds een paar uur werk inhalen. Het is ook een kwestie van willen. Hij heeft het zelf zo geregeld, terwijl in zijn functie (meer dan) fulltime werken echt de norm is. Maar hij wil betrokken zijn, wil een actieve rol spelen en carrière maken. En aangezien hij iemand is die met beiden benen op de grond staat en niet snel stress ervaart, lukt hem dat dus hartstikke goed! Ik ben daar wel eens jaloers op, want ‘alle ballen in de lucht houden’ valt me soms best zwaar. Daarom is het voor ons ook zo belangrijk rust te creëren.
bewaar de rust: ook voor jezelf!
Ook in de avondspits proberen we de rust te bewaren. Rond 17:00u gaan de kinderen meestal met een grote bak groenten lekker voor de tv liggen. Kan één van ons in alle rust koken. Na het eten ruimt de een op, de ander brengt de kinderen vast naar boven. Als die gewassen en gestreken zijn, lezen we nog een boek met ze. Rond 19:45u zijn we meestal wel weer beneden. We werken nog even als dat nodig is of een van ons gaat hardlopen. En natuurlijk plof ik ook geregeld op de bank voor een heerlijk hersenloos programma of een interessante docu. Oh, en we gaan standaard te laat naar bed. Hoe vaak we ons ook al hebben voorgenomen om rond 22:00 naar bed te gaan, het lukt gewoon niet. Ook omdat het soms niét soepel loopt en we veel later beneden zijn. Dan heb ik echt nog even tijd voor mezelf nodig. Dan maar wat later naar bed. Op vrijdag en zaterdag zien we wel hoe het loopt. De kinderen liggen dan ook vaak veel later in bed, maar ze slapen ook uit, dus helemaal prima! In het weekend laten we de boel dus lekker los!
Hou het bij
Dingen bijhouden, houdt het huishouden behapbaar. De was bijvoorbeeld. Die houden we bij gedurende de week. We hebben 4 wasmanden in de wasruimte: wit, bont 30 graden, bont 60 graden en sportkleding. Door direct te sorteren als je het in de wasmand gooit, zet je veel sneller een wasje aan. Vouwen doen we vaak even snel voor de tv en de berg strijk ook, of die laten we liggen tot vrijdag. Want dan komt onze heldin: de poetshulp!
Zo fijn, iemand die iedere vrijdagochtend ons huis grondig poetst terwijl wij aan het werk zijn. Want we hebben Harrie en halen echt wel eens een doekje over de tafel, maar écht poetsen, daar wil ik mijn tijd liever niet aan besteden. Zonde vind ik het, ik kan in die tijd nuttigere én leukere dingen doen. Voor ons is de hulp ook een stok achter de deur om even een snel opruimrondje door het huis te doen. Zo kan ze haar tijd optimaal besteden aan het schoonmaken. Heerlijk vind ik het, als op vrijdagmiddag het huis schoon is, de was is weggewerkt en de wijn koud staat ;-). Klaar voor het weekend!
Kijk wat mogelijk is
Ik realiseer me dat het niet voor iedereen mogelijk is om boodschappen te laten bezorgen, een robotstofzuiger aan te schaffen of een hulp in te huren. Het voelt eerlijk gezegd ook een beetje raar om het hier zo op te sommen. Maar we werken er hard voor en hebben besloten om, als het kan, onszelf die luxe te gunnen. Daarbij hebben we allebei de mogelijkheid ons werk redelijk flexibel in te delen. Maar ook zonder dat, denk ik dat je meer rust kunt creëren door slim te plannen. Maak een weekmenu, kook dubbele porties en vries ze in. En als je een partner hebt, bespreek wie wat doet in huis. Praat erover. Werk samen. Kijk hoe je elkaar kunt helpen. Wat de één een rotklus vindt, vindt de ander misschien helemaal niet erg. Als de één het druk heeft, springt de ander in. En natuurlijk zijn er dingen die ik doe omdat mijn man er minder of helemaal geen kijk op heeft. De cadeautjes voor kinderfeestjes en andere gelegenheden, koop ik. De kinderkleding- en schoenen shop ik en geloof me, dat is voor iedereen beter. Kaartjes die verstuurd moeten worden, voorzie ik van tekst. Want waar hij naar een lege kaart zit te staren op zoek naar inspiratie, is het mijn vak om te schrijven. Hij is daarentegen weer meer van de tuin. Moestuinieren is zijn passie en daar pluk ik dan weer, letterlijk, de vruchten van.
Burgerlijk en benauwend?
Ik kan me voorstellen dat dit voor sommigen klinkt als burgerlijk en benauwend. Die willen liever zonder enige verplichting, met een campertje de wereld rond. Heerlijk, vooral doen. Maar met een hypotheek, 2 kids, een drukke baan en eigen bedrijf, is dat voor ons nu niet aan de orde. Een bewuste keuze overigens. Als we het anders willen, kunnen we het anders organiseren, maar op dit moment is dít hoe we ons leven willen inrichten. En dat leven belemmert ons nergens in, we zijn flexibel genoeg! Sterker nog: we genieten er met volle teugen van! Want doordat we de randzaken goed geregeld hebben, is er genoeg ruimte voor spontane acties, onverwacht bezoek, een borrel die uitloopt op een etentje, logeerpartijtjes, een last minute uitje. Geen punt, alleen maar leuk! En laten we onze gedeelde hobby niet vergeten: muziek maken met onze band. Binnenkort mag het weer en we staan te trappelen om weer te repeteren en op te treden. Het kost veel tijd en regelwerk omdat we samen weg zijn, maar het levert zoveel energie op! En ook hierbij geldt: als we het goed regelen, lukt het best!
F*ck het perfecte plaatje
Loopt het altijd soepel? Nee joh. Als ik het zo lees, klinkt het voor sommigen misschien als het perfecte plaatje. Geloof me: dat is het écht niet. Sterker nog: F*ck het perfecte plaatje! Ook wij hebben, zoals in iedere relatie en ieder gezin, onze strubbelingen. Dagen dat het niet loopt of dat iemand chagrijnig is. Zo’n dag waarop de boodschappen te laat worden bezorgd, we geen tijd meer hebben om te koken, de broodtrommels van de kinderen vergeten worden of een gymtas moet worden nagebracht. Dagen waarop de oppas afbelt, we een ziek kind thuis hebben, we een dubbele afspraak hebben gepland of een verjaardag zijn vergeten. Kortom: het systeem is verre van waterdicht. We moeten gewoon accepteren dat het nooit helemaal loopt zoals bedacht. En dat is helemaal niet erg. We doen ons best. Deze manier van leven brengt ons het overgrote deel van de tijd enorme rust en dat werkt voor ons. Of dit voor anderen werkt? Geen idee. Probeer het eens uit. Of niet. Voor ons is het, in deze fase van ons leven, in ieder geval een uitkomst!
In mijn volgende blogpost vertel ik je meer over hoe ik structuur aanbreng als ondernemer en welke tools daarbij voor mij onmisbaar zijn. Tipje van de sluier: de planner van @structuurjunkie 😉
ps: Het moge duidelijk zijn dat ik niet zo flexibel als de dame op de foto. Ik yoga me suf, maar er zijn grenzen 😉
✍🏼 Meer lezen? Check mijn andere blogposts over mijn leven als vrouw, echtgenote, dochter, vriendin, moeder en ondernemer hier: /https://www.leveninletters.nl/blog/
